Kölnıl ve Komşunun Piliçleri

Küçük Kölnıl da Sergen, James, Fatma, Hans, Eivind, Fleur, Brigitte, Maximillian ve bir çok başka şanssız çocuk gibi yüksek güvenlikli bir hapishanede açmıştı dünyaya gözlerini. O, dünyayı bundan ibaret sanıyordu, kadınlar koğuşunda her sabah uyanıp çayı demliyorlardı annesi ve koğuş arkadaşları ile. Acıkcası Kölnıl'n annesi koğuş ağası olduğu için hapishanede doğan çocuklar arasında birazcık kaymak tabakadan sayılırdı. Diğer mahkumlar Kölnıl'ın keyfini hoş tutmak için ellerinden geleni yapıyorlardı, Kölnıl da kendisini sadece diğer mahkum çocukları ile karşılaştırabildiği için kendini şanslı sanıyordu, ranzanın üst katı onundu, ilk çay onundu, son salatalık onundu...

Her gün öğlen yemeğinden sonra annelerindan ayrıca bahçeye çıkma hakları vardı. Bahçede en sevdikleri yer elektrikli telin orasıydi, çünkü tellerin arasından komşu hostelin bahçesi görünüyordu. Gidemeseler de görebiliyorlardı.

Peterpan Hostel Roma da ki en pis hostel olmakla kalmıyor, dünyadaki en pis hostel olarak ününü yaymaya devam ediyordu.Genel olarak mahkum yakınları ve Alman Lisesi Roma gezisine gelen gençlerin kaldığı bir hosteldi. Bahçede genelde domuz besleyen hostel yönetimi, o sene kaybettikleri, dünyanın en çirkin domuzu olmaya aday olan Spiderpig'i kaybettikleri için hala yastalardı, Spiderpig'in yerini başka bir domuzun doluramayacağına karar verip, onun yerine kötü kokan başka bir hayvan almaya karar verdiler.

Hostelde kahvaltı servisi olarak sadece Corny Bar olması müşterilerin biraz moralini bozuyordu genelde, bir taş ile iki kuş vurmaya karar veren hostel yönetimi ise Spiderpig'in ardından bir tavuk alıp günlük yumurta sahibi olmaya karar verdiler.

(Ne kadar çok karar verdiler)

Neyse efendim

Hostelin ne kadar cif ve çarsaf fonu olmasa da, düzenli olarak yıllık "domuzun masrafları" fonu ayrılıyordu. Tavuğun ihtiyaçlarını da bu fondan karşılamak gerekiyordu, baktılar ki gereksiz çok para var bu fonda "aslinda iki tavuk bir horoz alırız, onlarda ürer ürer çoğalır, biz de tavuk zengini oluruz" dediler.

Tavuklar ve horoz alındı, hostel bahçesine salındı.

Bir yanda Kölnıl, Ayşe, Bahattin, Lorenzo ve Maria-Luiz her gün bahçeden hosteli gözetlemeye devam ediyorlardı.

Tavukların ve horozun gelmesi tabiki de bu gençler için yeni bir heyecandı, onların uçmaya calışıp uçamamaları, salak salak bağırmaları, yürürken kafalarını sallamaları çocuklara sihir gibi geliyordu. Zira hayatlarında ilk defa tavuk veya horoz görüyorlardı.

Günler geçiyordu, civcivler doguyordu.

Kölnıl için bir hayat tarzı olmuştu artık tavukları izlemek.

Tavukları izlerken yılların geçtiğini farketmedi, bir damla yaş süzüldü gözlerinden annesinin elinden tutup taksinin arka camından hapishane kapısına bakarken.

(SO MUCH EDEBİYAT)

Her şey çok yeniydi Könıl için, ev, televizyon, telefon, çimen vb. Artık tavukları izleyemez olmuştu. Televizyon ona ilginç gelmiyordu. Her şey yeniydi ama tavuklar olmadan hiç bir şey ilginç değildi.

İlkokula başlamıştı, akıllı sayılırdı ama malesef derslere veremiyordu kendini. Tek yaptığı şey kirmızı çizginin yanına tavuk resimleri çizmekti. Veli toplantısında annesine söyledi öğretmeni bu problemi. Çocuğunun mutluluğunu her şeyden üstün tutan annesi Kölnıl'a  "Kafasi pembe boyali civciv var pazarda alayım mı?" dedi. Sevinçten çıldıran Kölnıl "Eveeet anneciiim noooluur süpeeer. " dedi. Fakat kelimeleri uzatırken asıl amacı şirinlik yapmak değil, zaman kazanıp bir tavuk bir horoz aldırmanin yollarını aramaktı.

Bulamadı.

Adam gibi gitti rica etti annesinden, annesi de öküz değil zaten "Amaaan istediğin bir civciv daha olsun, İtalyan mafyasıyız burda, civciv dediğin nedir ki?" dedi.

En baslarda herhangi bir cocuk kadar seviyordu civcivlerini kölnil

Fakat civcivlik evresi onun ilgisini çekmiyordu, civcivler hemen büyüsünler üreyip çoğalsın, her yer tavuklarla dolsun istiyordu.

Gözünü hırs bürümüştü.

Tavuk yumurtalamaya baslayinca aklina yeni bir fikir geldi Kölnıl'ın; yumurtaları satıp yeni civcivler almaya başladı, o civcivler büyüdü, yurmurtladı o yumurtalar ya satıldı ya civciv oldu ve kısa sürede bütün bahçe tavuklarla doldu, bir rüya gibiydi.

Kölnıl nereye dönse bagırıp, bir karış havalanmak için kıçını yırtan tavuklar görüyordu. "İşte hayat bu, ben buna yaşamak derim" dedi.

Taaaa ki bir gün Kölnıl'ın annesi bahçede düşürdüğü yüzüğünü ararken yanlışlıkla düşüp tavukların arasında yere yapışana kadar. Zavallı kadın kendini doğrultamamış ve ağzına kaçan tüyler yüzünden nefes alamayıp ölmüştü.

Bu durum Kölnıl'ı çok derinden etkiledi. Annesinin ölümünden hep kendini sorumlu tuttu. Arkadaşları onu teselli etmek için "Ya sen bişi yapmadin tavukların suçu." diyorlardı her gün. Yavaş yavaş bu fikre alışan Kölnıl tavuklardan soğumaya başladı.

Bir gün bahçede gezerken gözüne parlak bir şey takıldı. Tavuklardan biri parlak bir halkayı gagalıyordu. Bi baktı annesinin yüzüğü. "İnanamıyorum abi şunun için mi öldü annem yani." dedi

O anda sinirle eline gelen tavuğu boğmaya başladı. Bir iki saat içinde bütün tavukları boğmuştu. "Naapıcam lan ben bu kadar tavuğu, komşulara dağıtayım " dedi. Sonra da

"Çiğ çiğ verilmez pişireyim de vereyim." dedi

Meğersem çok başarılıymış pişirip kovalara doldurma konsunda. Tavukları hep komşularına dağıttı, milletin karnı doydu.

SON

Black Smoke ve Hayatımın Fırsatı

İşte ilk hikayem. Bu hikayede mekan "Çarkıfelek stüdyosu" karakter ise "Black Smoke". Afiyet olsun.


Black Smoke ve Hayatımın Fırsatı

Black Smoke da diğer smokelar gibi hayatını Çarkıfelek stüdyosundaki sis makinasından girip çıkarak geçiriyordu. Diğer smokelar ak ak iken, Black Smoke siyah olduğu için hep diğer smokelar tarafından hor görülüyordu. Bir günü diğer gününden farklı geçmiyordu. En heyecanlı zamanları ramazandi, çünkü ramazanda çarkıfelek hep iftara denk gelirdi ve bu black smoke gibi bütün smokelar için 2 katı iş güç demekti. 

Set ekibi dahil herkes Black Smoke'u aşağı görürdü. Black Smoke canlı yayında çıkmasın diye yayından önce Black Smoke sırasını savana kadar sis mankinalarını açık tutarlardı, mesaisi bitsin de gitsin diye. Black Smoke tabiki bunun farkındaydı, bunu neden yaptıklarının da farkındaydı, ama hayatını ezilerek geçirmişti, itiraz edecek yüzü yoktu, kaldı ki set ekibi de ona erkek gibi çıkıp "Siyahsın ondan istemiyoruz." demiyorlardı, "Kanalın standardı gereği her yayından önce sis makinasını test etmeliyiz." tarzı yavşak yalanlarla konuyu savuşturuyorlardı. Ortada açık bir sebep yokken savunulacak bir hak da olamazdı tabiki. Ayrıca Black Smoke kendi klanındaki tek siyah smoketu, ayaklanıp direnecek mecali kalmamıştı.

Günler birbirini kovalıyordu.

Ramazan yaklaşıyordu.

Memedalierbilin yavsaklığı tavan yapmıştı ve hiç bir kanal Çarkıfelek'i göstermek istemiyordu. Eskiden ünlülerin yarıştığı Çarkıfelek önce 1 ünlü 2 ünsüz, sonra da 3 ünsüzün yarıştığı bir yarışmaya dönüştü.

Ancak hiç kimse o her gün gelen 3 ünsüzden birinin Black Smoke'un hayatını sonsuza dek degiştireceğini tahmin edemezdi...

Rayray Kasım.

O gün tuhaf bir şeylerin olacağı sabahtan belliydi. Gökyüzü kızıla çalan bir turuncuydu. Kuşlar susmak bilmiyordu. Black Smoke uyandı, işe gitmek için hazırlandı. Küçük bulutçuklarını kabarttı. Kanal binasina girdiginde bir şeylerin ters gittiğini farketmişti. Bir panik hakimdi smokelar odasına. Bazı smokelar kanala haber vermeden Neuraumda (Münih'te bir gece klübü) işe başlamışlardı. Kanal ne yapacağını bilemiyordu, acilen destek smokea ihtiyaçları vardı.

Aranan destek bulunamadı.

Elleri mahkum Black Smoke'u canlı yayında kullanmaya karar verdiler. Black Smoke'un içi içine sığmıyordu, sevinçten ne yapacağını bilemiyordu.

Fakat Çarkıfelek stüdyosunda kader ağlarını örerken Black Smoke için daha büyük kapsamlı bir hikaye yazmıştı.

JJ Abrams, "Lost" dizisi için John Locke karakterine cast arayışı içindeydi, ve Rayray Kasım'ı kel olmasından mütevellit role çok uygun olduğunu duymuştu, kendi gözleri ile görmek için seyircilerin arasında yerini almıştı.

İşte her şey o gece oldu.

Rayray Kasım "ray malifalitiko, ray salimalimiko, rayrayrayray lolololo riririri gysnnagxivgai5@28.?;h" şeklinde devam eden "Ray Malifalitiko" adlı eserini seslendirirken stüdyoyu basma sırası Black Smoke'a geldi.

Bir anda bütün stüdyo siyaha bulandı.

JJ Abrams Rayray Kasım'ı gözden kaybetti, ne olduğunu anlayamadı, oysaki Mayray Kasım Memedalierbil ile yan odaya hediye seçmeye gitmişti, ama konsepte alışık olmayan JJ bunun Black Smoke'un marifeti oldugunu sandı. Kendi kendine "Bir şekilde bu genç adama dizimde yer vermeliyim" dedi.

Düzgün bir şekil bulamadı.

İleriki sezonlarda bulurum dedi, ama pek de bulamadı sanki.

SON

Merhabalar

1 numaralı post neşeli ve rengarenk ve biraz da yol gösterici olsun istedim. Bloguma bu gece ders çalışmamak için odamda hazırladığım ve kadim dostlarımın bir çoğunu, adeta Barış Manço'nun "El Salla" klibindeki gibi, tek bir karede toplayan bir görsel ile başlamak istedim. 

Blogun içeriğine gelirsek; öncelikli olarak bir süredir yazdığım absürd kısa öyküleri paylaşmayı planlıyorum, ama biliyorum ki arada kendimi tutamayıp konu dışı yayınlar da yaparım, o yüzden kesin bir ifade kullanmak istemiyorum.

Öykü konusuna gelirsek; aslında bu öyküler anlık olarak arkadaşlarımın önerdiği rastgele bir mekan ve bir kişi ile başlıyor, işin büyülü kısmı orada. Eğer ki yorum yapacak kadar cesur bir izleyici kitlesine ulaşırsam bundan sonra blog yorumlarından da mekan ve kişi kullanabilirim diye umuyorum.

Hepinize esenlikler diliyorum. Aslına bakılırsa esen kelimesinin tam anlamını da bilmiyorum ama pozitif bir veda sözcüğü olduğunu biliyorum. 

Hoşçakalın